41 rocznica pacyfikacji kopalni „Wujek”

Kolejna już – 41 rocznica pacyfikacji kopalni „Wujek” – przypomina nam o największej tragedii stanu wojennego. Kiedy ZOMO strzelało do ludzi pracy.

14 grudnia 2022 r. w Kościele pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Katowicach odbyła się uroczysta Msza Święta w intencji pracowników Okręgowego Inspektoratu Pracy w Katowicach.

Zakładową Organizację Związkową NSZZ „Solidarność” PIP OIP w Katowicach reprezentowali: Katarzyna Bzdura – Przewodnicząca oraz Tomasz Musialik – Zastępca Przewodniczącej-Skarbnik wraz z członkami Związku.

Eucharystię sprawował ks. Ireneusz Tatura.

W nabożeństwie wziął udział Piotr Kalbron- Okręgowy Inspektor Pracy w Katowicach wraz z Zastępcami. Ponadto w parafii trwa peregrynacja Obrazu Matki Bożej Solidarności i Robotników.

Celebracja stanowi modlitewne przygotowanie do Ogólnopolskiej Pielgrzymki Ludzi Pracy na Jasną Górę. Podczas Mszy Świętej oraz peregrynacji Obrazu Matki Bożej obecny był Poczet Sztandarowy OZ NSZZ „Solidarność” PIP OIP w Katowicach.

Przed uroczystą Mszą Świętą przedstawiciele KZ NSZZ „Solidarność” PIP OIP w Katowicach na czele z Przewodniczącą Katarzyną Bzdurą uczcili pamięć dziewięciu poległych Górników, składając kwiaty pod pomnikiem górników poległych w pacyfikacji kopalni Wujek.

41 rocznica pacyfikacji kopalni „Wujek”

16 grudnia mija 41. rocznica pacyfikacji kopalni „Wujek”, gdzie w 1981 r. zomowcy strzelali do protestujących górników.

Zginęło dziewięciu z nich, a kilkudziesięciu zostało rannych.

Była to największa tragedia stanu wojennego.

Strajk w kopalni „Wujek” wybuchł 14 grudnia 1981 r., dzień wcześniej górnicy gotowi byli przerwać pracę w obronie przewodniczącego zakładowej komisji NSZZ „Solidarność” Jana Ludwiczaka. Dotarła do nich wiadomość o tym, że w nocy z 12 na 13 grudnia Milicja Obywatelska zabrała Ludwiczaka z domu, wyłamując przy tym drzwi i bijąc górników, którzy przyszli Mu na ratunek. Finalnie decyzję o rozpoczęciu strajku podejmowały kolejne zmiany 14 grudnia. Dyrekcji kopalni oraz przedstawicielom wojska przedstawiono postulaty: uwolnić Ludwiczaka oraz innych internowanych, odwołać stan wojenny i przestrzegać porozumień zawartych przez stronę rządową w sierpniu i wrześniu 1980 r.

Ostatecznie 16 grudnia władza postanowiła siłowo zdławić strajk. Na miejscu zginęło sześciu górników, jeden umarł kilka godzin po operacji, dwóch kolejnych na początku stycznia 1982 r.

Dla:

• Józefa Czekalskiego,
• Krzysztofa Gizy,
• Ryszarda Gzika,
• Bogusława Kopczaka,
• Zenona Zająca,
• Zbigniewa Wilka,
• Andrzeja Pełki,
• Jana Stawisińskiego
• Joachima Gnidy

była to ostatnia szychta w życiu.